از آنجا که انسان ها با ارسال کاوشگرهای بدون سرنشین و سفر فیزیکی به خارج از جو زمین ، اکتشاف اسرار فضای بیرونی را آغاز کرده اند ، تعداد زیادی از تصاویر شگفت انگیز جمع آوری شده است. غالباً عکسهایی از فضای بیرونی برای اهداف علمی ضبط می شوند ، اما غالباً تصاویر زیبایی هستند که شگفتی های جهان را نمایان می کنند. در این پست 20 عکس حیرت انگیز از فضا تاکنون ایجاد شده است.
این تصویر زیبا ابتدا توسط فضانوردان موجود در فضاپیمای آپولو 17 گرفته شده بود و “مرمر آبی” لقب گرفت ، زیرا در آن زمان ، آفتاب در پشت سر آنها و تمام سیاره روشن بود و زمین به ظاهر یک سنگ مرمر شیشه ای غول پیکر بود. این عکس آفریقا و قطب جنوب در نیمکره جنوبی را گرفته است که توسط یک خدمه در 7 دسامبر سال 1972 ضبط شده است.
از زمانی که بشر توجه خود را به سمت آسمانها جلب کرد ، قسمت جنوبی سحابی Orion Nebula با چشم غیر مسلح قابل مشاهده بود. مردم مایاها در آمریکای مرکزی این ستاره ها را در آسمان پر از ستاره شب همواره مشاهده میکردند. تلسکوپ فضایی هابل این تصویر شگفت انگیز از سحابی را در سال 2006 ضبط کرد ، و دقیق ترین نگاه از Orion را به بشریت ارائه داد.
ستاره شناس انگلیسی ، ویلیام هرشل ، این سحابی را در سال 1787 کشف کرد و متعاقباً نام این سحابی را Eskimo گذاشت زیرا شکل گیری غیر معمول پوسته دوتایی آن شبیه چهره یک شخص در پوشیده از ژاکت زمستانی است. این ستاره در مرکز شبیه به خورشید خودمان است و رگه های عجیب و غریب نارنجی در قسمت های بیرونی آن دیده میشود که فاصله آنها تا مرکز به 1 سال نوری میرسد.
این تصویر جذاب ، چراغهای چشمک زن اروپا ، آفریقای شمالی ، خاورمیانه و آسیای غربی را نشان می دهد. چگالی نور سطح شهرنشینی را منعکس می کند ، در حالی که ساحل ها و شهرهای صنعتی اروپای غربی به صورت ویژه روشن هستند ، اما قسمت های بزرگ آفریقا و سرزمین های بی ثمر شمال روسیه در تاریکی پوشیده شده اند.
این تصویر شگفت انگیز از ناسا ستاره هایی را نشان می دهد که در مرکز کهکشان خانه ما ، کهکشان راه شیری می چرخند. ابرهای گرد و غبار ، منظره از زمین را به مرکز کهکشان مسدود می کنند ، اما با استفاده از یک دوربین مادون قرمز ، عکاس توانست بخش هایی از طیف را که معمولاً نامرئی هستند ، آشکار کند.
Galaxy M104 به دلیل شکل ظاهری خاص که یادآور لباس های مکزیکی است ، از نام جایگزین جذاب و جالب توجه Sombrero Galaxy گرفته شده است. هسته روشن کهکشان ، انبوهی از نور مرکزی و حلقه گرد و غبار تاریک ، این شکل غیرمعمول را به وجود آورده است. در دهه 1990 دانشمندان کشف کردند که یک سیاهچاله فوق العاده بزرگ در مرکز این سازه قرار دارد.
سحابی هلیکس یک شکل بزرگ سیاره ای در صورت فلکی است و در فاصله تقریبی 700 سال ، یکی از نزدیکترین سحابی های زمین است. در سالهای اخیر به دلیل داشتن شکل نوری مشخص ، این سحابی نام “چشم خدا” را به خود گرفته است.