بررسی تام فورد Fougère d’Argent

Tom Ford Fougère d'Argent در بین مصرف کنندگان مرد جوان محبوبیت خود را نشان خواهد داد، زیرا برای بسیاری، ممکن است این اولین مواجهه آنها با یک فوگر مناسب باشد، به عنوان مثال، نوعی که به روش مدرن با شیرین کننده ها چرب نشده است T  اگر آنها با چیزهایی مانند ایو سن لورن ریو گاش پور هوم یا آزارو پور هوم آشنا نباشند، طراوت تلخ تام فورد ممکن است بوی شکل جدیدی در هوا بدهد.


 


فقط….این نیست. Fougère d’Argent صرفاً بسته بندی مجدد یک ایده قدیمی برای مخاطبان جدید است. Fougere از سال 1882 وجود داشته است، یعنی زمانی که Houbigant عطر Fougère Royale، عطری شبیه سرخس برای زنان (از قضا). در مفهوم کلی، fougere مشابه chypre است، به این دلیل که هر دو انتزاعی و بازنمایی عطری از یک ایده هستند تا یک بو. Fougère ها به گونه ای سفت و سخت پیکربندی نشده اند که بوی سرخس ها را داشته باشند، سرخس هایی که بوی خاص خود را ندارند، اما برای به تصویر کشیدن طیف گسترده ای از تفاوت های ظریف جنگلی از گیاهان زیر پا گرفته تا زمین تلخ. به طور سنتی، آنها حول کومارین، اسطوخودوس و خزه بلوط می چرخند، اما اغلب حاوی شمعدانی، وتیور، نعناع هندی و اغلب مواد تند مانند میخک یا میخک (اوژنول) هستند.


 


در بینی من - و در واقع، برای بیشتر بینی ها - چیزی در مورد Fougère های کلاسیک وجود دارد که بوی مردانه می دهد. Fougère d’Argent نیز از این قاعده مستثنی نیست. با درخشش صابونی و فلزی اسطوخودوس و زنجبیل که روی پس زمینه ای تلخ و خزه کشیده شده باز می شود. در اکثر نسخه‌های امروزی Fougère ، مانند Chanel Boy، Chypre Palatin، یا Fourreau Noir، این ویژگی «افترشیو» گزنده‌ای که زنان با Fougère ها مرتبط می‌کنند، با مواد خامه‌ای مانند چوب صندل، وانیل یا دانه تونکا خفه می‌شود. Fougère d'Argent به سادگی این لوازم را جدا می کند و به استخوان های اصلی ساختار فوگر اجازه می دهد که سربلند بایستند.


 


رویکرد تام فورد در اینجا اعتماد به نفس را نشان می دهد. او مردی است که انگشتش را روی نبض آنچه (بسیاری) مردها می‌خواهد، می‌داند، بنابراین باید این واقعیت را درک کرده باشد که آونگ از طعم مدرن شیرینی به طعم قدیمی‌تر برای تلخی در حال تغییر است. شاید این موفقیت تجاری سریال Vert بدون شکر او بود که او را متقاعد کرد که زمان مناسبی برای این کار است.


 


Fougère d’Argent اصلا بوی اصلی یا هیجان انگیز ندارد، اما بوی خوبی دارد. این اساساً روکشی مجدد از Gris Clair اثر Serge Lutens است، همان محور مرکزی از دانه‌های تونکای اسطوخودوس و برقی که کمی با تلخی درخشان و آلدهیدی Rive Gauche Pour Homme ترکیب شده است. مثل چاپ مجدد Fougère رویال هوبیگانت که من خیلی آن را ترجیح می‌دهم، گرم یا تند نیست، و به اندازه Chypre Palatin حیوانی خامه‌ای نیست. در مقایسه با سایر Fougère های کلاسیک مانند Azzaro Pour Homme، کمی شیرین تر و از نظر مصنوعی درخشندگی بیشتری دارد. اما همچنین به شیرینی fougeres مدرن ("nugères") نزدیک نیست. به طور کلی، من را به یاد نوع افترشیوهای تازه و تازه ای می اندازد که هر روز قبل از رفتن پدرم به سر کار، روی گردن پدرم بو می دادم.